Апісанне Луксор, Егіпет
Луксор самы папулярны турыстычны цэнтр Егіпта, які мае славу «найбуйнейшага музея пад адкрытым небам». Тут захаваліся самыя грандыёзныя храмы Старажытнага Егіпта, Даліна Цароў з магілай Тутанхамона, калосы Мемнона і мноства іншых помнікаў, якія не пакінуць абыякавым нават самага спрактыкаванага вандроўцы. Луксор размешчаны ў 650 км паўднёвей Каіра і ў 280 км ад Хургады (5 гадзін язды).
Напэўна, не будзе перабольшаннем, калі сказаць, што той, хто, пабываўшы ў Егіпце, не наведаў Луксора - не ўбачыў самага галоўнага. Тут асабліва моцна адчуваецца старажытнасць егіпецкай зямлі, і нібы ажываюць паданні і легенды, бо літаральна пад кожным домам горада - падмуркі старажытных храмаў і палацаў, алеі сфінксаў і фрагменты разбураных статуй.
Менавіта тут калісьці знаходзіліся грандыёзная сталіца старажытнаегіпецкага дзяржавы, якую старажытныя егіпцяне звалі "Уасет", грэкі - "Фівы", а арабы - "аль-Уксур" - "палацы". Самі старажытныя фиванцы часцяком называлі ў тэкстах сваю радзіму проста "Ниут", або "Горад".
У старажытнасці Фівы размяшчаліся на абодвух берагах Ніла. На ўсходнім - два грандыёзных храма - Карнакский і Луксорский, злучаныя алеямі сфінксаў. Велічныя храмавыя комплексы суседнічалі тут з раскошнымі палацамі, дамамі шляхты, садамі рэдкіх дрэў і штучнымі азёрамі. У лазуритовое неба ўпіліся пазалочаныя іголкі абеліскаў, вяршыні размаляваных храмавых вежаў-пілонаў і каласальныя статуі цароў.
Скрозь пышныя зеляніна тамарыксу, сікаморы і фінікавых пальмаў прагледжвалі выкладзеныя бірузова-зялёнымі фаянсавымі пліткамі аконныя праёмы багатых дамоў. Заваяваныя народы Сірыі-Палестыны везлі сюды незлічоныя пасудзіны з віном, скуры, гэтак каханы егіпцянамі напаўкаштоўны лазурыт і творы рамяства; з далёкіх абласцей Афрыкі ішлі караваны, нагружаныя слановай косткай, чорным дрэвам, пахошчамі і золатам.
На іншым беразе Ніла, у заходняй частцы Фіваў, знаходзілася царская рэзідэнцыя і велізарны некропаль, размешчаны ў амфітэатры скал, над якімі ўзвышаецца Дехенет - "Заходняя вяршыня", якая завецца зараз эль-Курна. Багіня-змяя Меретсегер, "кахаючая маўчанне" валадарка гэтай гары, згодна з легенд, засцерагала не толькі царскія пахавання, размешчаныя ў Даліне цароў і Даліне царыц, але і грабніцы вяльможаў і простых гараджан.
Гіганцкія статуі фараона Аменхатэпа III, якія Гісторыя назвала калосамі Мемнона, вітаюць кожнага вандроўцы на мяжы зялёных пшанічных палёў і безжыццёвыя пяскоў пустыні. Калі-то яны ўзвышаліся перад гіганцкім памінальныя комплексам гэтага ўладара, нажаль, не вытрымалым бітвы з часам.
Гісторыя Фіваў сыходзіць ў цемру стагоддзяў: першыя згадкі аб горадзе захаваліся ў тэкстах, датаваных III тысячагоддзем да н.э. Аднак пышнага росквіту горада папярэднічала доўгая гісторыя. У 21 ст. да н.э. ён упершыню на невялікі тэрмін становіцца сталіцай пры фараонах XI дынастыі Сярэдняга царства. Менавіта ў гэтую эпоху ў Фівах пачалося актыўнае ўзвядзенне манументальных свяцілішчаў багам і нябожчыкам царам.
З пачаткам Новага царства, у 16 ст. да н.э. для горада пачаўся перыяд найвышэйшага росквіту. Нават праз стагоддзі, у грэка-рымскае час, калі сталіца была перанесена ў Александрыю, Фівы захоўвалі сваю ролю найбуйнейшага культурнага і рэлігійнага цэнтра Егіпта.
Унікальныя помнікі старажытнага мастацтва, выяўленыя ў горадзе і звязаныя з усімі этапамі яго гісторыі можна ўбачыць у найцікавых экспазіцыях Егіпецкага музея, Луксоркого музея і музея муміфікацыі. Зрэшты, увесь Луксор - гэта дзіўны і непаўторны музей пад адкрытым небам, у якім спалучаюцца ў непарыўна адзінстве стагоддзя і эпохі, ўладары і культуры.